به سبب آمدن سال نو میلادی بد ندیدم چند کلامی با شما دوستان گپ و گفت کنم.
باید بدانید که همانگونه که اکنون ما ایرانی ها از بسیاری فرهنگ های غرب استفاده میکنیم، در گذشته غرب وامدار ما بوده و بسیاری از فرهنگ و کارهایشان از روی ایرانی و زرتشتیان بوده است.
جالبه بدانید که غرب تا 1622 نوروز ایرانیان را نخستين روز سال خود قرار می داد.
اما برای هویت بخشی به خود شوراي عالي مسيحيت در اجلاسی در شهر رم كه یکم ژانويه سال 1622 برگزار شد، «یکم ژانويه» را به عنوان نخستين روز سال نو اروپاييان پذیرفت و اعلام داشت.
به عبارت ديگر پاپها از سال 313 ميلادي كه امپراتوران رومي دست از آزار مسيحيان برداشتند تا سال 1622 به مدت بيش از 13 قرن نوروز ايراني را به عنوان آغاز سال نو خود بر گزار مي كردند.
نوروز ايراني شامل هفت روز، نه يک روز ( روز اول فصل بهار) است که باز میبینیم این 7 روز از زادروز عیسی مسیح تا 1 ژانویه هنوز به مانند 7 روز نوروز ایرانی حفظ شده است.
جالب اینجاست که اصلا ماه ژانویه و فوریه در معنای لغوی 11 و 12 می باشند و جالب تر اینکه ماه فوریه همانند اسفند ما ایرانیان هنوز هم 29 روزه هستش و کلیسای غرب برای پوشانده این قضیه دیگر نتوانست کاری کند.
از سویی دیگر بابا نوئل تقلیدی کامل از اسطوره عمو نوروز (هنگامه میترایسم در ایران) می باشد که تنها به خاطر کشیشی که هدیه می داد (سن نیکلاس) خیلی سریع کلیسای غرب آن را به عمو نوروز پیوند زد و البته بسیار متبحرانه...
به گونه ای که لباس قرمز حفظ شد ولی کالسکه ای که در محیط ایران راه می رفت را به سورتمه برای منطقه برفی غرب تبدیل کردند و جای اسب های ایرانی از گوزن هایی که در آن ناحیه مناسب بود (برای کشیدن سورتمه) استفاده کردند و البته برای ایجاد کمی حس fun در بابا نوئل و غربیزه کردن آن بر روی کلاهش منگوله ای قرار دادند.
ای کاش خود ما آنگونه که بابا نوئل جدید غرب را می شناختیم از بابا نوروز خودمان از بالای 3000 سال قدمت دارد آگاهی داشتیم.
